Een gemakkelijke wandeling door de Puertos de Beceite brengt je bij een verborgen parel genaamd Les Estrets. Wij (Anna’s ouders Frans en Roelie) maakten deze tocht op een zonnige, maar niet te warme zaterdagmiddag (20 mei 2023). Het charmante dorpje Arnes is het startpunt van deze wandeling, op slechts 20 minuten rijden van La Naserena.
De eerste 3 kilometer vanaf Arnes voert je over een smalle geasfalteerde weg langs olijf- en amandelboomgaarden tot aan de parkeerplaats. Hier zijn de uitzichten al spectaculair, met hoge rotsformaties die boven de rivier uittorenen. Er stroomt nog wat water, maar het is niet veel meer. Volgens de gids is het een wandeling van 10 kilometer heen en terug naar de echte Estrets (de nauwe doorgang), maar in werkelijkheid is het een stuk korter. Wij deden er op ons gemak zo’n 1,5 uur over, over een brede, vlakke weg. Ideaal voor ouderen of gezinnen met jonge kinderen.
Onderweg genoten we van de hoge pieken waar net een aantal echte bergbeklimmers bezig waren. Deze steile wanden met gemarkeerde klimroutes zijn duidelijk niet voor mensen met hoogtevrees (zoals wij)! Wij gaven de voorkeur aan het pad dat langs de diepe zwempoelen liep, die tot onze verrassing nog steeds talrijk waren ondanks de droge winter en lente.
Bij Toll Blau, na ongeveer 15 minuten wandelen, zagen we een bordje dat aangaf dat dit de enige plek is waar zwemmen officieel is toegestaan. Geen wonder dat we hier de meeste andere Spaanse/Catalaanse wandelaars tegenkwamen op weg naar of van Les Estrets.
We weerstonden de verleiding om meteen het water in te duiken en besloten te wachten op een rustiger moment. Het pad wordt smaller naarmate je verder loopt, maar nooit zo smal als bij de Ruta del Parrizal. Toch worden de uitzichten op de kleurrijke rotsen steeds indrukwekkender. Na het oversteken van de rivier – die bijna verstopt ligt, wat de droogte benadrukt – probeerden we ons voor te stellen hoe wild het water hier stroomt in een ‘normale’ winter. Maar… bestaan die nog wel?
Al snel bereikten we een driesprong bij Aparcament de Lliberós (het is duidelijk dat we Aragón hebben verlaten en nu in Catalonië zijn), en keerden deels terug via de andere oever van de rivier.
